عکاسی از حیات وحش ژانری است که در آن لنز مناسب تفاوت زیادی  در نوع عکسهای شما ایجاد می‌کند و لنز اشتباه به سادگی فرصت گرفتن عکسهای مناسب را از شما می گیرد . حیوانات وحشی ممکن است در فواصل مطلوبی نسبت به شما نباشند و اغلب  این سوژه ها در شرایط  نور چالش برانگیز ظاهر می شوند. بنابراین، چگونه می توانید بهترین لنز را برای غلبه بر چالش های عکاسی حیات وحش پیدا کنید؟

خوشبختانه، در مقایسه با لنزهایی مانند لنزهای عکاسی منظره، در این سبک خاص از عکاسی ،‌لنزهای نسبتا کمی وجود دارند که برای عکاسی حیات وحش به خوبی کار می کنند و در دسته بندی های نسبتاً متمایزتری  قرار می گیرند. هنگامی که این دسته بندی ها را درک کردید، باید بتوانید بهترین لنز را برای نیازهای عکاسی حیات وحش خود انتخاب کنید.

آیا بهترین لنز عکاسی حیات وحش وجود دارد؟

حتی با نادیده گرفتن قیمت، می توانم بگویم که  چیزی به نام بهترین لنز عکاسی حیات وحش وجود ندارد، و این حالت فقط به این دلیل است که عکاسی حیات وحش مقوله بسیار بزرگی است شاید زمانی که از حیات وحش نام برده می شود، شما به چیزهایی شبیه به پرندگان فکر کنید ، اما چیزهای بیشتری از پرندگان در گستره حیات وحش وجود دارد. پستانداران، حشرات و انواع جانوران دیگر در حیات وحش وجود دارند که می توان از آنها عکاسی نمود . بنابراین، در حالی که یک لنز  600 میلی متری با دیافراگم F/4  برای  عکاسی از پرندگان عالی است،  اما این لنز ممکن است برای پستانداران بزرگ‌تر و نزدیک‌تر مناسب نباشد .

با این حال، هنوز "بهترین لنزها" برای موقعیت ها و بودجه های خاص در عکاسی حیات وحش وجود دارد. در بخش‌های بعدی این راهنما، برخی از انواع مختلف لنزهای حیات وحش را معرفی می‌کنم و توضیح می‌دهم که آیا آن لنز برای شما مناسب است یا خیر.

لنز زوم طولانی ارزان قیمت

من فکر می کنم که برای اکثر مردم، لنز  های زوم ارزان قیمت (که حداقل به 500 میلی متر می رسد) بهترین لنز برای عکاسی از حیات وحش خواهد بود. این لنزها از حدود 100 میلی متر شروع می شوند و به 400 میلی متر تا 600 میلی متر ختم می شوند. برخی از برندها در اینجا دو گزینه متفاوت دارند، مانند 100-400 میلی متر و همچنین 200-600 میلی متر. این لنز ها ممکن است در قیمت، وزن یا حداکثر دیافراگم متفاوت باشند.

در میان لنز های متفرقه، دو تا از محبوب‌ترین زوم‌های ارزان قیمت امروزی Tamon 150-600 G2 و Sigma 150-600mm Contemporary هستند که به ترتیب 1400 دلار و 1090 دلار قیمت دارند.

لنز های زوم‌ طولانی مانند این سه مزیت دارند:

 قابل نگه‌داشتن با دست در مقایسه با پرایم‌های بزرگ

 دارای دامنه بزرگنمایی وسیع و با قیمت نسبتا مقرون به صرفه هستند.

 محدوده زوم یکی از زیباترین ویژگی های این لنزها است. اگر بخواهید از انواع حیات وحش، از پروانه ها گرفته تا دایناسورها، عکاسی کنید، این لنز ها بسیار عالی هستند. اکثر این لنزها حداقل فواصل فوکوس دهی  مناسبی نیز دارند، به این معنی که می‌توانید کادر را با موجودات کوچک‌تری مانند قورباغه نیز پر کنید.

گفتنی است، لنز های زوم تله فوتو مقرون به صرفه دو نقطه ضعف  عمده دارند. اولین مورد مربوط به کیفیت تصویر این لنز ها است: به خصوص در حداکثر فاصله کانونی، لنز های زوم ارزان قیمت  به اندازه لنزهای پرایم جزئیات را به دست نمی آورند. اگر عمدتاً در بازترین دیافراگم مانند f/5.6 عکاسی می‌کنید، هر کاری که انجام می‌دهید، ممکن است کمی نرمی تصویر  را از نزدیک مشاهده کنید.

با این حال، در لنز های جدیدتر ، این تفاوت کمتر می شود. من در واقع از برخی از تصاویری که از سونی 200-600 میلی متری به دست می آورد ممکن است خارج از حد تصور باشند . این موضوع در مورد لنز 100-500 میلی متری کانن نیز صدق می کند و احتمالاً در مورد لنز 200-600 میلی متری آینده نیکون نیز صادق خواهد بود. بنابراین، اگر در نهایت به مسیر لنز های زوم ارزان قیمت وارد شوید ، لنز جدیدتری مانند این کمترین مصالحه را ارائه می‌دهد.

نقطه ضعف دیگر  فاصله کانونی زوم طولانی  ، سرعت است، از دو جهت. این لنز ها معمولا دیافراگم‌های باریک‌تری دارند، مانند لنز  100-500 میلی‌متری Canon که f/7.1 در انتهای بلند است. این به معنای نور کمتر در سنسور شما و در نتیجه کیفیت تصویر بدتر در شرایط کم نور  را به دست خواهید آورد . با سنسورهای مدرن و پس پردازش بهتر ، وجود این محدودیت چندان وحشتناک نیست، اما هیچ راهی برای عکاسی در شرایط نسبتا کم نور وجود ندارد.

همچنین، ماکزیمم دیافراگم باریکتر باعث می شود که فوکوس دهی دوربین در مقایسه با اعداد اول کمی کندتر شود. این امر به ویژه در مورد دوربین‌های DSLR خاصی که سیستم تشخیص فاز آنها پس از f/5.6 به سمت پایین می‌رود، صادق است. با این حال، اگر از یک دوربین جدیدتر، به خصوص یک دوربین بدون آینه رده بالاتر برای  عکاسی  استفاده می کنید، تفاوت چندان چشمگیری وجود نخواهد داشت .

لنز های زوم سطح بالا

بر خلاف لنزهای مقرون به صرفه ای که پیش از این در مورد آنها صحبت کردیم  ، لنزهای زوم سطح بالا  ، لنزهایی با دیافراگم ثابت و درجه یک هستند. یک نمونه کلاسیک از این مورد هیولای Nikon 180-400 f/4E است که دارای یک مبدل از راه دور داخلی نیز  است.

لنز های زوم سطح بالا در بین عکاسان حیات وحش کمتر از آن چیزی که انتظار دارید یافت می شوند . آنها معمولاً فاصله کانونی زیادی ندارند و عموماً لنزهای عظیم و گران قیمتی هستند. فاصله کانونی و دیافراگم ثابت آنها برای حیوانات بزرگتر و عکس های محیطی عالی است. ما به طور معمول استفاده از  چنین لنزهایی  را فقط به افرادی توصیه می کنیم که عمیقاً به آن ژانر خاص علاقه دارند.

یک استثنا در این بین لنز  Olympus ED 150-400mm f/4.5 برای دوربین های میکرو چهار سوم است. این لنز کوچک چندان نیست، اما از اکثر تله‌فوتوهای با دیافراگم ثابت و سطح بالا کوچک‌تر است (اگرچه خیلی ارزان‌تر نیست). فاصله کانونی  قابل توجهی دارد - معادل 800 میلی متر - و می تواند مقدار مناسبی از پیکسلها را روی سوژه شما قرار دهد. این یک لنز محبوب در میان عکاسان حیات وحش است که از دوربین چهار سوم رده بالاتر OM-1 استفاده می کنند.

لنز پرایم دیافراگم باز

سنتی ترین لنزهای پرایم برای عکاسی از حیات وحش لنزهای 500mm f/4  و 600mm f/4  هستند. همچنین تقریباً از هر سازنده ای گزینه های عریض تری در فواصل کانونی  300 و 400 میلی متری وجود دارد. نیکون اخیراً Z 400 f/2.8 را با یک مبدل 1.4x داخلی عرضه کرده است که این فاصله کانونی ارزشمند را حتی همه کاره تر کرده است.

در مقایسه با لنزهای زوم (حتی لنزهای پیشرفته)، لنز های پرایم حداقل یک استاپ سریعتر میباشند. آنها به طور کلی سریعتر  فوکوس می کنند و قدرت بی نظیری در کنترل پس زمینه ها دارند. دو عیب این لنزها - به غیر از از دست دادن انعطاف پذیری زوم - قیمت و وزن است.

اگر بخواهید آنها را برای مسافت های طولانی حمل کنید و به طور خود به خودی عکس بگیرید، وزن لنز  به طور خاص یک مسئله مهم است . معمولاً نمی توان این لنزها را بیش از چند دقیقه در دست نگه داشت. بنابراین، اگر چنین لنزی دارید، برای بیشتر عکاسی خود می خواهید از سه پایه با سر گیمبال (یا حداقل مونوپاد) استفاده کنید.

از آنجایی که اینها لنزهای پرایم هستند، به شما کمک می کند که سوژه را زودتر از موعد در کادر تصویر خود  داشته باشید و در فاصله مناسبی قرار بگیرید. لنزهای 300 یا 400 میلی‌متری برای سوژه‌های بزرگ‌تر و نزدیک‌تر بهتر  هستند ، در حالی که لنز هایی با فاصله کانونی  500 میلی‌متری و بالاتر برای پرندگان کوچک و پستانداران دور محبوب‌تر است.

دیافراگم های باریک تر، به خصوص لنزهای DO Canon و PF نیکون

دسته ای از لنزهای دارای فاصله کانونی بلند که اخیراً محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند، لنز های پرایم تله فوتو با فاصله کانونی بیشتر با حداکثر دیافراگم باریک تر است. بسیاری از لنزهای این دسته دارای یک عنصر لنز Fresnel برای کاهش وزن هستند، از جمله آنها می توان به  لنزهای PF نیکون و لنزهای DO Canon اشاره نمود .

اولین نمونه موفق Canon 400 f/4 DO II است. این یک لنز با عملکرد عالی است، البته یک لنز گران قیمت 6900 دلاری جدید است و  بیشتر لنزهای PF و DO متمایز هستند زیرا تعادل خوبی بین وزن، حداکثر دیافراگم، فاصله کانونی و قیمت دارند.

از این نظر، کانن دو لنز جذاب دارد که قابل ذکر است: 600 میلی‌متر f/11 و 800 میلی‌متر f/11، که هر دو دارای عنصر DO هستند. این لنزها به قیمت یک دیافراگم کوچک وزن سبک، ارزان و نسبتاً شارپ هستند. اشتباه نکنید: f/11 می تواند کار کند، اما ما این لنزها را همه منظوره نمی دانیم. درعوض، لنزهای 600 میلی‌متری و 800 میلی‌متری f/11 کانن برای افرادی که می‌خواهند عکس‌هایی از حیات وحش در کارنامه خود داشته باشند، عالی هستند.

در سمت نیکون، دو لنز PF بسیار ویژه برای حیات وحش وجود دارد: لنزهای 500mm f/5.6 PF و Z 800mm f/6.3 PF. این لنزها کیفیت نوری فوق العاده ای را ارائه می دهند و نسبت به پرایم های معمولی سبک تر و ارزان تر هستند. حداکثر گشودگی دیافراگم این لنزها به اندازه f/2.8 یا f/4 شیشه های موجود در بازار نیست، اما همچنان برای اکثر عکاسی های حیات وحش کافی است.

Nikon Z 400mm f/4.5 در همان دسته وزن سبک‌تر قرار می‌گیرد، اگرچه هیچ عنصر PF ندارد. و Nikon 300mm f/4 PF گزینه مناسب دیگری برای این نوع لنز است، البته (حداقل بدون مبدل از راه دور) لزوماً فاصله کانونی کافی برای عکاسی از پرندگان و حیات وحش دور نیست.

لنزهای پرایم با دیافراگم باریک‌تر یکی از بهترین تعادل‌ها برای عکاسی از حیات وحش هستند، اگر به راحتی زوم نیاز ندارید. شما اساساً چیزی شبیه به f/5.6 200-500 میلی‌متری می‌گیرید، از فاصله‌های کانونی وسیع‌تر خلاص می‌شوید، و به نتیجه‌ای سبک‌تر و واضح‌تر می‌رسید (البته نه لزوماً ارزان‌تر).

چیزی که باید در مورد آن فکر کرد: حداقل فاصله فوکوس

حداقل فاصله فوکوس یک لنز فاصله ای است که در صورت نزدیکتر شدن سوژه، لنز از فوکوس خودداری می کند. برای مثال، Nikon 500mm f/5.6 من حداقل فاصله فوکوس 3 متر (9.8 فوت) دارد. اگر پرنده ای نزدیک تر از آن بیاید، من به سادگی نمی توانم عکس را بگیرم.

جالب اینجاست که لنز های زوم‌های مقرون به صرفه اغلب حداقل فاصله فوکوس بهتری نسبت به زوم‌های سطح بالا و پرایم دارند. به عنوان مثال، وقتی سنجاقکی را روی یک سنگ می‌بینم، اغلب مجبور می‌شوم کمی به عقب برگردم تا اینکه PF 500 میلی‌متری نیکون من روی آن فوکوس کند – اما لنز 300 میلی‌متری f/4 PF نیکون در مقایسه با حداقل فاصله فوکوس نزدیکش بسیار مورد تحسین قرار می‌گیرد. و یک انتخاب رایج در میان عکاسان سنجاقک.

اگر انتظار دارید از سوژه های کوچک و نزدیک مانند پروانه ها، مارمولک ها و سنجاقک ها عکاسی کنید، به حداقل فاصله فوکوس و حداکثر بزرگنمایی در مشخصات لنز دقت کنید. سعی کنید برای این سوژه ها لنزی با بزرگنمایی حداقل 1:5 (0.2x) یا بیشتر انتخاب کنید.

نکته دیگری که باید در مورد آن فکر کنید: وزن

بسیاری از مردم بیرون می روند و لنز می خرند تا آن را برگردانند یا بعداً بفروشند، فقط به دلیل سنگین بودن. تحمل وزن برای هر کس متفاوت است، اما من دوست دارم به سه دسته فکر کنم:

     لنز و دوربین زیر 2500 گرم (زیر 5.5 پوند): آنقدر راحت که استفاده از آن لذت بخش است

     ترکیبی بین 2500 گرم و 3200 گرم (5.5 تا 7 پوند): قابل حمل بر روی دست است، اما یک روز عکاسی با آن  مانند یک روز وزنه زدن در باشگاه است.

ترکیب بیش از 3200 گرم (بیش از 7 پوند): به طور معمول "شیشه بزرگ" که می تواند برای مدت زمان کوتاهی در دست باشد اما در بسیاری از موارد به سه پایه / مونوپاد نیاز دارد.

نتیجه

انتخاب لنز حیات وحش می تواند کمی دلهره آور باشد. این یک خرید نسبتاً گران است، و با این حال شما لنزی می خواهید که انتظارات شما را در زمینه چالش برانگیز عکاسی برآورده کند. بنابراین، امیدوارم که این راهنما به شما در انتخاب بهترین لنز عکاسی حیات وحش برای نیازهایتان شروع کرده باشد!

تهیه و تنظیم : ایده آل دوربین - نمایندگی تعمیر لنز و دوربین در ایران