همانطور که می‌دانید شاتر، لنز و دیافراگم اصلی‌ترین بخش در هر دوربین هستند.

دیافراگم یکی از مهم‌ترین تنظیمات در دوربین برای سبک‌های مختلف عکاسی است؛ از این رو بر روی تصاویر شما تاثیر زیادی می‌گذارد. در مباحث فنی دوربین و لنز ، قسمت دیافراگم لنز معمولا در اثر ضربه خوردن و یا استهلاک آسیب می‌بیند و همچنین یکی از دلایل ERR01 (ارور 01) نیز خرابی دیافراگم می‌باشد.

اگر با موارد فوق مواجه شدید جهت اطلاع از هزینه  تعویض دیافراگم و موجود بودن قطعه  با شماره 69999596 تماس بگیرید.

دیافراگم دوربین چیست؟

دیافراگم را می‌توان به عنوان روزنه‌ای در عدسی تعریف کرد که نور از آن عبور می‌کند تا وارد دوربین شود. برای درک آسان‌تر تنها کافیست که به عملکرد چشم‌های خود فکر کنید.

همانطور که بین محیط‌ های روشن و تاریک حرکت می‌کنید، عنبیه چشم شما منبسط یا کوچک می‌شود و اندازه مردمک شما را نیز کنترل می‌کند. در عکاسی، مردمک لنز شما دیافراگم نامیده می‌شود. شما می‌توانید اندازه دیافراگم را کوچک یا بزرگ کنید تا نور کمتر یا بیشتر به سنسور دوربین شما برسد. تصویر زیر یک دیافراگم را در یک لنز نشان می‌دهد:

دیافراگم می‌تواند با کنترل عمق میدان، به عکس‌های شما بعد ببخشد. در یک نقطه، دیافراگم پس زمینه‌ای تار با جلوه‌ فوکوس کم عمق زیبا به شما می‌دهد. این برای عکاسی پرتره بسیار محبوب است. از طرف دیگر، عکس‌های واضحی از پیش زمینه نزدیک تا افق دور به شما می‌دهد. بیشتر عکاسان منظره از این افکت استفاده می‌کنند. علاوه بر این، دیافراگمی که انتخاب می‌کنید نوردهی تصاویر شما را نیز با روشن‌تر یا تیره‌تر کردن آن‌ها تغییر می‌دهد.

تنظیم دیافراگم در دوربین

تنظیم دیافراگم دوربین می‌تواند به صورت دستی باشد بدان معنی که  دوربین  خود را از طریق تنظیمات دایل مود در حالت  M قرار دهید و یا اگر به دوربین اجازه دهید آن را به طور خودکار تنظیم کند AUTO، احتمالاً در نهایت با عمق میدان کاملاً اشتباهی در تصویر خود مواجه خواهید شد.

دو حالت در عکاسی وجود دارد که به شما امکان می‌دهد تا دیافراگم را به صورت دستی انتخاب کنید. این‌ها حالت اولویت دیافراگم و حالت دستی هستند. حالت اولویت دیافراگم در اکثر دوربین‌ها به صورت A در دوربین های نیکون یا Av در دوربین های کانن نوشته می‌شود و در حالت دستی به صورت M نوشته می‌شود. معمولاً می‌توانید این موارد را در صفحه بالای دوربین Deal Mode خود بیابید.

در حالت اولویت دیافراگم، دیافراگم مورد نظر را انتخاب کرده و دوربین به طور خودکار سرعت شاتر شما را انتخاب می‌کند. همچنین می‌توانید ISO را به صورت دستی یا خودکار انتخاب کنید. حالت اولویت دیافراگم برای عکاسی روزمره عالی است. در حالت دستی، دیافراگم و سرعت شاتر را به صورت دستی انتخاب می‌کنید. (ISO دوباره می‌تواند دستی یا خودکار باشد). 

حالت دستی زمان بیشتری می‌برد و معمولاً نتایجی مشابه اولویت دیافراگم به شما می‌دهد. فقط در موقعیت‌های خاصی که نیاز به نوردهی ثابت از عکسی به عکس دیگر دارید، یا زمانی که نورسنج دوربین خراب است، مورد نیاز است.

اندازه دیافراگم لنزها 

هر لنز محدودیتی برای بزرگ یا کوچک شدن دیافراگم دارد. اگر به مشخصات لنز خود نگاهی بیندازید، باید بگوید حداکثر و حداقل دیافراگم چقدر است. تقریباً برای همه، حداکثر دیافراگم مهم‌تر خواهد بود، زیرا به شما می‌گوید که لنز چقدر نور می‌تواند در حداکثر خود جمع کند (در اصل، چقدر از محیط تاریکی می‌توانید عکس بگیرید و چقدر می‌توانید به یک اثر فوکوس کم عمق برسید).

لنزهایی که دارای حداکثر دیافراگم f/1.4 یا f/1.8 هستند به عنوان لنزهای سریع در نظر گرفته می‌شوند، چراکه می‌توانند از نور بیشتری عبور کنند. به همین دلیل است که لنزهایی با دیافراگم بزرگ معمولاً هزینه بیشتری دارند.

در مقایسه، حداقل دیافراگم چندان مهم نیست، زیرا تقریباً همه لنزهای مدرن می‌توانند حداقل f/16 را ارائه دهند. برای عکاسی روزانه به ندرت به چیزی کوچک‌تر از آن نیاز خواهید داشت.

با برخی از لنزهای زوم، حداکثر دیافراگم با بزرگ‌نمایی تغییر می‌کند. به عنوان مثال، با لنز Nikon 18-55mm f/3.5-5.6 AF-P، بزرگ‌ترین دیافراگم به تدریج از f/3.5 در انتهای عریض به f/5.6 در فواصل کانونی بیشتر تغییر می‌کند. زوم‌های گران‌تر، مانند Nikon 24-70mm f/2.8، حداکثر دیافراگم را در سراسر محدوده زوم خود حفظ می‌کنند. لنزهای پرایم همچنین تمایل دارند حداکثر دیافراگم بزرگ‌تری نسبت به لنزهای زوم داشته باشند که یکی از مزایای اصلی آن‌ها است.

حداکثر دیافراگم یک لنز آنقدر مهم است که در نام خود لنز گنجانده شده است. گاهی اوقات، به جای علامت اسلش، با دو نقطه نوشته می‌شود، اما به همان معناست (مانند Nikon 50mm 1:1.4G زیر).
 

تاثیر دیافراگم بر عمق میدان

یکی دیگر از تاثیرات مهم دیافراگم، عمق میدان است. عمق میدان مقدار عکس شما است که از جلو به عقب واضح به نظر می‌رسد. برخی از تصاویر دارای عمق میدان (نازک) یا (کم) هستند که پس‌زمینه کاملاً خارج از فوکوس است. سایر تصاویر دارای عمق میدان (بزرگ) یا (بالا) هستند، جایی که هم پیش زمینه و هم پس زمینه واضح هستند.

به عنوان مثال، در اینجا یک تصویر با عمق میدان کم است:

در تصویر بالا مشاهده می‌کنید که دختر در فوکوس است و واضح به نظر می‌رسد در حالی که پس زمینه کاملاً خارج از فوکوس است. انتخاب دیافراگم در اینجا نقش زیادی دارد. در این عکس به طور خاص از دیافراگم بزرگ برای ایجاد یک جلوه فوکوس کم عمق استفاده شده است (هرچه دیافراگم شما بزرگ‌تر باشد، این افکت بزرگتر است). 

در واقع این به شما کمک می‌کند تا توجه بیننده را به سوژه جلب کنید نه پس زمینه شلوغ. لازم به ذکر است که اگر از دیافراگم باریک تر استفاده کنید، سوژه به خوبی از پس زمینه جدا نمی‌شود.

نکته: دیافراگم بزرگ منجر به مقدار زیادی تاری پیش‌ زمینه و پس‌ زمینه می‌شود. این اغلب برای پرتره‌ها یا عکس‌های کلی از اشیایی که می‌خواهید سوژه را جدا کنید، مطلوب است. گاهی اوقات می‌توانید سوژه خود را با اشیاء پیش‌ زمینه قاب کنید که نسبت به سوژه تار به نظر می‌رسند، همانطور که در مثال زیر نشان داده شده است:

از طرف دیگر، یک دیافراگم کوچک منجر به مقدار کمی تاری پس‌ زمینه می‌شود که معمولاً برای برخی از انواع عکاسی مانند منظره و معماری ایده‌آل است. در عکس منظره زیر، از یک دیافراگم کوچک استفاده شده است تا مطمئن شویم که هم پیش زمینه و هم پس‌ زمینه‌ تا حد ممکن از جلو به عقب واضح هستند:

در اینجا یک مقایسه سریع وجود دارد که تفاوت بین استفاده از دیافراگم بزرگ، کوچک و کاری که با عمق میدان شما انجام می‌دهد را نشان می‌دهد:

همانطور که مشاهده می‌کنید، در تصویر سمت چپ، فقط سر مارمولک در فوکوس واضح ظاهر می‌شود، در حالی که پس زمینه و پیش زمینه هر دو در حال تبدیل به تاری هستند. در همین حال، تصویر سمت راست همه چیز را از جلو تا پشت در فوکوس نشان می‌دهد. این همان کاری است که استفاده از دیافراگم بزرگ در مقابل کوچک با عکس‌ها انجام می‌دهد.

F-Stop و F-Number چیست؟

تا اینجا فقط در مورد دیافراگم به صورت کلی صحبت کرده‌ایم. با این حال، می‌توان آن را به عنوان یک عدد شناخته شده به عنوان f-number یا f-stop بیان کرد که حرف f قبل از عدد ظاهر می‌شود؛ مانند f/8.

به احتمال زیاد، قبلاً متوجه شده‌اید که دیافراگم به این شکل بر روی دوربین خود نوشته شده است. در صفحه نمایش LCD، دیافراگم شما معمولاً چیزی شبیه به این خواهد بود: f/2 ،f/3.5 ،f/8 و…. 

در برخی از دوربین‌ها اسلش را حذف می‌کنند و f-stop را به این صورت می‌نویسند: f2 ،f3.5 ،f8 و… برای مثال، دوربین نیکون زیر روی دیافراگم f/8 تنظیم شده است:

بنابراین، f-stop راهی برای توصیف اندازه دیافراگم برای یک عکس خاص است. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید به بخش فنی ایده آل دوربین مراجعه نمایید.

دیافراگم بزرگ در مقابل کوچک

بخش مهمی از دیافراگم که عکاسان مبتدی را بیش از هر چیز دیگری سردرگم می‌کند این است که واقعاً باید به آن توجه کنید و آن را درست انجام دهید. اعداد کوچک نشان دهنده دیافراگم‌های بزرگ هستند و اعداد بزرگ نشان دهنده دیافراگم‌های کوچک هستند!

نکته: این اشتباه تایپی نیست؛ به عنوان مثال، f/2.8 بزرگ‌تر از f/4 و بسیار بزرگ‌تر از f/11 است. اکثر مردم این را ناخوشایند می‌دانند، زیرا برخلاف شهود اولیه ما است. با این وجود، این یک واقعیت عکاسی است. به این نمودار دقت کنید:

این موضوع موجب سردرگمی زیادی در بین عکاسان می‌شود، زیرا کاملاً برعکس چیزی است که در ابتدا انتظار دارید. با این حال، یک توضیح منطقی و ساده وجود دارد: دیافراگم اعشار است.

مثلاً وقتی با f-stop f/16 سروکار دارید، می‌توانید آن را مانند اعشار 1/16 در نظر بگیرید. همانطور که از قبل می‌دانید که اعشار مانند 1/16 به وضوح بسیار کوچک‌تر از کسری 1/4 است. دقیقا به همین دلیل، دیافراگم f/16 کوچک‌تر از f/4 است. با نگاه کردن به جلوی لنز دوربین، این چیزی است که می‌بینید:

بنابراین، اگر عکاسان، دیافراگم بزرگ را برای نوع خاصی از عکاسی توصیه می‌کنند و به شما می گویند از چیزی مانند f/1.4 ،f/2 یا f/2.8 استفاده کنید و اگر دیافراگم کوچکی را برای یکی از عکس‌های شما پیشنهاد می‌کنند، توصیه می‌کنیم از چیزی مانند f/8 ،f/11 یا f/16 استفاده کنید.

نحوه انتخاب دیافراگم مناسب

اکنون که با دیافراگم‌های بزرگ و کوچک آشنا شدید، چگونه تشخیص می‌دهید که از چه دیافراگم برای عکس‌های خود استفاده کنید؟ دو مورد از مهم‌ترین تاثیرات دیافراگم را مجدد مرور کنیم: نوردهی و عمق میدان: ابتدا، در اینجا یک نمودار سریع برای تجدید حافظه شما در مورد اینکه چگونه دیافراگم بر نوردهی یک تصویر تاثیر می‌گذارد، آورده شده است:

همانطور که از قبل می‌دانید که دیافراگم تنها راه برای تغییر میزان روشنایی یک عکس نیست. با این وجود، نقش مهمی ایفا می‌ کند. در تصویر بالا، اگر به خودم اجازه نمی‌دادم تنظیمات دیگری مانند سرعت شاتر یا ISO را تغییر دهم، دیافراگم بهینه f/5.6 خواهد بود.

در یک محیط تاریک تر، جایی که نور کافی را نمی‌گیرید، دیافراگم بهینه تغییر می‌کند. به عنوان مثال، ممکن است بخواهید از دیافراگم بزرگی مانند f/2.8 در شب استفاده کنید، درست مانند نحوه گشاد شدن مردمک چشم ما برای گرفتن آخرین ذره نور:

در مورد عمق میدان، به یاد داشته باشید که یک مقدار دیافراگم بزرگ مانند f/2.8 منجر به مقدار زیادی تاری پس‌ زمینه (ایده‌آل برای پرتره‌های فوکوس کم عمق) می‌شود، در حالی که مقادیری مانند f/8 ،f/11 یا f/16 باعث می‌شود شما عمق میدان بسیار بیشتری داشته باشید (ایده آل برای مناظر و عکاسی معماری).